تأثیر عصاره شیرین بیان (glycyrrhiza glabra l.) بر تعداد گلبول ها و پارامترهای مختلف خونی در موش های نر آزمایشگاهی

شیرین بیان (glycyrrhiza glabra l.) با نام عمومی licorice از خانواده نخود (leguminosae) است که برای آن اثرهای درمانی زیادی ذکر شده است. با توجه به اینکه استفاده از مواد طبیعی با منشأ گیاهی در درمان بیماریهای مختلف تاریخچه طولانی دارد، در این مطالعه اثر شیرین بیان بر فاکتورهای خونی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه روی 50 موش انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی در پنج گروه (3 گروه تیمار، گروه کنترل و دارونما) تقسیم و در شرایط یکسان نگهداری شدند. از موش های نر به عنوان حذف فاکتور جنس استفاده گردید، سپس عصاره آبی- الکلی شیرین بیان با دوزهای 50، 100 و 150 mg/kg به روش درون صفاقی (ip) طی 20 روز به صورت یک روز در میان به گروه های تیماری تزریق شد. از سرم فیزیولوژی نیز برای تزریق به گروه دارونما استفاده گردید. مهمترین پارامترهای مورد بررسی تعداد گلبول های قرمز، میزان هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکت، mchc، mch و mcv در مقایسه با گروه های شاهد بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون دانکن و نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که میزان هموگلوبین، پلاکت و mcv، mchc در همه دوزها و میزان mch در دوز 100 و 150 mg/kg افزایش یافته، درحالی که تعداد گلبول های قرمز در دوزهای 100 و 150 mg/kg کاهش نشان داد. در میزان هماتوکریت تغییر معنی داری دیده نشد. این نتایج حکایت از اثر وابسته به دوز عصاره شیرین بیان بر فاکتورهای خونی دارد.